Κατακτώντας το αδύνατο…τρέχοντας!

Αρωγός μου στην προσπάθεια αυτή στάθηκε από το 2018 ο Βασίλης Κρομμύδας, αθλητής και προπονητής πάνω από 30 χρόνια του τρίαθλου και των αθλημάτων αντοχής. Με τη δικιά του καθοδήγηση, αργά αλλά σταθερά, το απλό τρέξιμο άρχισε να γίνεται αγάπη, χόμπι, εθισμός. Γι’ αυτό αναζήτησα το παραπάνω βήμα, για βελτίωση και εξέλιξη σε αυτό που άρχισε να κερδίζει ψυχή και σώμα.Συγκεκριμένα όταν ξεκίνησα, οι χρόνοι μου ήταν 2 ώρες και 13 λεπτά σε ημιμαραθώνιο. Ο προπονητής ήρθε και μου έδειξε όλα εκείνα που έκανα λάθος, από τον εξοπλισμό που είχα εφοδιαστεί ερασιτεχνικά μέχρι τις λανθασμένες διατροφικές μου συνήθειες κατά την διάρκεια των αγώνων και των προπονήσεων. Με την παρότρυνσή του άλλαξα τη διατροφή μου, μου λύθηκαν πολλές απορίες πάνω σε τεχνικά ζητήματα, πήρα τις κατάλληλες συμβουλές και το κυριότερο, η αγωνιστική μου βελτίωση ήταν εμφανής, αφού πλέον κατάφερα να τρέχω γρηγορότερα και μακρύτερα με λιγότερους παλμούς της καρδιάς. Η αντοχή μου αυξήθηκε, οι αποστάσεις μεγάλωσαν, οι χρόνοι μου μειώθηκαν φτάνοντας τότε να πραγματοποιώ ημιμαραθώνιο κάτω από 2 ώρες.

Όταν πια έφτασα σε επίπεδο να υποστηρίξω μεγαλύτερους αγώνες, περισσοτέρων χιλιομέτρων, μεγαλύτερης αντοχής, εκεί γεννήθηκαν και τα νέα δρομικά μου όνειρα. Και κάθε φορά που έβλεπα ότι ένας στόχος επιτυγχάνετο, άλλος έπαιρνε τη θέση του.

Πρώτο δρομικό μάθημα για μένα στάθηκε ο πρώτος μου μαραθώνιος, στον 36ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, το 2018. Ο χρόνος μου ήταν απογοητευτικός και δυσκολεύτηκα να τερματίσω, λόγω απειρίας, κούρασης και έντονων μυικών πόνων στα πόδια. Όμως δεν πτοήθηκα.

Οι προπονήσεις και η σκληρή δουλειά συνεχίστηκαν και ακολούθησαν και άλλοι αγώνες Ημι-Μαραθωνίου και Μαραθωνίου με καλύτερα αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα στον Μαραθώνιο Μέγας Αλέξανδρος από Πέλλα για Θεσσαλονίκη όπου τερμάτισα με χρόνο κάτω από 4 ώρες. Οι βάσεις για μεγαλύτερες αποστάσεις άρχισαν να μπαίνουν και περίπου έναν χρόνο μετά, το 2019, ακολούθησε ο πρώτος μου αγώνας υπεραπόστασης (ultra αγώνας), ο Αέθλιος: Αγώνας 62 χλμ. Λεβίδι – Αρχαία Νεμέα. Ξεκίνησα από Λεβίδι και έφτασα στην Αρχαία Νεμέα μετά από 8 ώρες και 28 λεπτά. Η διαδρομή ήταν δύσκολη καθώς συνιστά συνδυασμό ασφάλτινων και χωμάτινων διαδρομών. Το βουνό αποτελεί από μόνο του δύσκολο και επικίνδυνο αναβατικό τόπο, πολύ δε περισσότερο το συγκεκριμένο, καθώς ήταν πολύ βραχώδες και δύσβατο, με επικίνδυνες ανηφόρες και κατηφόρες που εφιστούσαν την αμέριστη προσοχή μου. Άλλωστε ήταν η πρώτη φορά που καλούμουν να τρέξω σε ανώμαλο ουσιαστικά έδαφος.

Όλες αυτές οι αγωνιστικές εμπειρίες με ενθουσίασαν και με πείσμωσαν περισσότερο. Εκεί συνειδητοποίησα πως όταν κάτι το θέλεις πραγματικά, τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην κατάκτηση του ονείρου σου. Και πλέον είχα αποκτήσει το δικό μου δρομικό όνειρο∙ να ολοκληρώσω τους Μαραθωνίους 6 World Marathon Majors, αλλά συγχρόνως να αγωνιστώ περισσότερο σε υπεραποστάσεις.

Οι προπονήσεις πολλές και συστηματικές∙ γυμναστήριο, τρέξιμο, κολύμπι, ασκήσεις, όλα όσα χρειάζονταν για την επίτευξη των στόχων. Καθημερινά και αγόγγυστα, συστηματικά, μεθοδικά και με συνέπεια. Οι θυσίες ακόμη περισσότερες. Ιδίως όσες αφορούν τις οικογενειακές μου υποχρεώσεις καθώς στερήθηκα στιγμές μαζί τους. Οι οικονομικές θυσίες, και μάλιστα σε καιρούς χαλεπούς, δυσκολότερες. Παράλληλα έπρεπε να συνδυάσω τις προσπάθειες αυτές και με τις έντονες επαγγελματικές μου υποχρεώσεις.

Και έφτασε η στιγμή της υλοποίησης. 6 World Marathon Majors σε Βερολίνο, Σικάγο, Βοστώνη, Λονδίνο, Νέα Υόρκη και τέλος Τόκυο, όπου κατάφερα να τερματίσω με χρόνο 3:19 και έτσι έγινα «6 Star Finisher»!. Ένας στόχος που στην αρχή φάνταζε ως άπιαστο όνειρο, ολοκληρώθηκε στο Τόκυο στις 05 Μαρτίου του 2023. Έγινα ο 16ος Έλληνας που κατάφερε να ολοκληρώσει αυτό το εγχείρημα και ο πρώτος που το έκανε μέσα σε διάστημα 525 ημερών!

6 τερματισμοί όλοι τόσο διαφορετικοί, σε 6 διαφορετικές πόλεις του κόσμου, αλλά την ίδια στιγμή τόσο κοινοί, αφού σε κάθε έναν από αυτούς τους τερματισμούς ένιωθα τα ίδια απίστευτα συναισθήματα. Αυτά που νιώθουν οι δρομείς κόβοντας το νήμα σε κάθε αγώνα Μαραθωνίου. Συναισθήματα που λούζουν απ’ άκρη σ’ άκρη όλο το σώμα, προκαλώντας όλα τα κύτταρα να συμμετέχουν σε αυτό το παραλήρημα και προξενούν απερίγραπτη χαρά και ηδονή. Είναι η στιγμή που κλαις και γελάς ταυτόχρονα, είναι η σωματική και πνευματική εξιλέωση, είναι το επιστέγασμα όλων των προσπαθειών των προηγούμενων μηνών. Ο χρόνος 3:19 αποτελεί τον μέγιστο χρόνο μου. Στόχος πλέον τίθεται ο τερματισμός στους μαραθωνίους σε λιγότερο από 3 ώρες!

Η δίψα για καθορισμό νέων στόχων και την επίτευξή τους δεν τελειώνει ποτέ. Στη διάρκεια των τελευταίων ετών εξασκήθηκα ακόμα περισσότερο στις υπεραποστάσεις, αφού κατάφερα και τερμάτισα με επιτυχία και σε άλλους αγώνες, όπως δύο φορές «Στα χνάρια των ηρώων» από Θεσπιές για Θερμοπύλες απόστασης 102 χλμ, στον Ευχίδειο Άθλο από Δελφούς για Πλαταιές, απόστασης 107,5 χλμ και στο Cicuit στο αυτοκινητοδρόμιο Σερρών, όπου σε 12 ώρες έκανα 112 χιλιόμετρα.

Ως άλλος Ιάσονας, που χαρακτηριζόταν για την επιμονή του να πετυχαίνει τους στόχους του, έπρεπε και γω να κατακτήσω τον επόμενο στόχο μου: να τερματίσω στον 11ο Ολύμπιο Δρόμο. Η διαδρομή για τον Ολύμπιο Δρόμο απόστασης 180 χιλιομέτρων και διάρκειας 28 ωρών ορίστηκε από την Αρχαία Νεμέα μέχρι την Αρχαία Ολυμπία, με είκοσι βασικούς σταθμούς ανεφοδιασμού και αποτελεί συνδυασμό ασφαλτικών και χωμάτινων διαδρομών. Έτσι στις 19-20 Μαΐου του 2023 μετά από 25 ώρες και 39 λεπτά!, κατάφερα να φτάσω στη γραμμή τερματισμού, παίρνοντας την πρόκριση για την κλήρωση του Σπάρταθλον.

Έχοντας συμμετάσχει σε όλα τα είδη δρομικών αγώνων από απλούς ημιμαραθωνίους μέχρι αγώνες υπεραπόστασης συνειδητοποίησα πως οι ultra αγώνες είναι η αγαπημένη μου πρόκληση. Πρόκειται για αγώνες που σε κανένα στάδιο προετοιμασίας δεν μπορείς να προσομοιώσεις τις πραγματικές συνθήκες τρεξίματος, αλλά ούτε και τις σωματικές και ψυχικές σου δυνάμεις. Είναι οι αγώνες που δοκιμάζονται τα όρια σου. Σχετίζονται με τον αυτοέλεγχο, την υπομονή να αντέχεις καταστάσεις, την ανοχή στην όποια απογοήτευση, που είναι αναμφίβολα απαραίτητα στοιχεία για την επιτυχία και την ενίσχυση της προσωπικής ανάπτυξης, στην ευελιξία σου να κρίνεις και να αλλάζεις στρατηγική κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Η υπομονή χτίζεται μέσα από τους μεγάλους αγώνες υπεραποστάσεων και σε οδηγεί στην επιτυχία, στην εσωτερική ηρεμία και στη διατήρηση της ελπίδας.

Τους αγώνες αυτούς θα τους ονόμαζα «αγώνες υπέρβασης». Είναι μια διαδικασία πνευματική, μια εμπειρία ψυχής και σώματος. Η εσωτερική πάλη είναι τεράστια. Καλείσαι να διαχειριστείς τον σωματικό πόνο και την κούραση. Η εσωτερική σου μάχη είναι μεγαλύτερη από ποτέ∙ το σώμα λέει: ‘Σταμάτα!’, όμως το μυαλό αρνείται. Ο σωματικός πόνος είναι πολύ περίεργος. Νιώθεις ότι ζαλίζεσαι, ιδρώνεις, πόδια, σώμα, μυς τρέμουν, κρυώνουν, καταπονούνται, δειλιάζουν. Και κει που λες: ‘Τώρα θα πέσω, τώρα σταματώ, στον επόμενο σταθμό τροφοδοσίας θα τα παρατήσω’, προβάλλει το μυαλό και σε φρενάρει από την ηττοπάθεια. Και τότε συνειδητοποιείς πως τα πάντα ξεκινούν από το μυαλό! Όλα τα ‘θέλω’, τα ‘μπορώ’, τα εμπόδια που θέτουμε στον εαυτό μας, έχουν υποκινητή και τροχοπέδη το μυαλό. Αυτό είναι η κινητήριος δύναμη προς την κορυφή αλλά και αυτό είναι ο ‘Ερμής’ προς την παραίτηση. Στον αγώνα του Ολυμπίου Δρόμου, εκεί που η κούραση φλέρταρε με την παύση έχοντας αρωγό τον πόνο, ήρθε το μυαλό να επιβληθεί του σώματος και να το κάνει να ξεχάσει, να αφήσει στην άκρη, για όσο διάστημα αυτό έκρινε, τους όποιους ενοχλητικούς πόνους.

Γι’ αυτό μου αρέσουν οι αγώνες αυτοί∙ χρειάζεται μεγάλο κουράγιο να βρεθείς στη γραμμή της εκκίνησης και ακόμη μεγαλύτερη δύναμη για να φτάσεις τη γραμμή του τερματισμού. Πρόκειται για κατάθεση ψυχής που οδηγεί στη συνειδητοποίηση πως, όταν πιστεύεις στον εαυτό σου και τις δυνατότητές σου, βγαίνεις πάντα κερδισμένος. Με αρωγό την καλή διατροφή στον αγώνα, την ικανότητα να προσαρμοζόμαστε στις καταστάσεις που θα συναντήσουμε μπροστά μας και προθυμία να αλλάξουμε τη στρατηγική μας ή τον στόχο μας, η γραμμή τερματισμού σε ένα αγώνα υπεραπόστασης είναι πιο κοντά απ’ ότι νομίζουμε.
Μετά την κατάκτηση του Ολύμπιου Δρόμου τέθηκε ο επόμενος στόχος: η κλήρωσή μου στο Σπάρταθλον του 2024 και η κατάκτηση του μεγάλου αυτού Διεθνή αγώνα!

Ως επιστέγασμα όλων των παραπάνω, ήρθε το 2022 η δημιουργία του μοναδικού ελληνικού Podcast για τους Έλληνες δρομείς, το «Όλα είναι δρόμος» που είναι διαθέσιμο σε όλες τις γνωστές πλατφόρμες Podcast, αλλά και μέσα από την ιστοσελίδα www.olaeinaidromos.gr, κάθε Πέμπτη πρωί στις 10.
Σκοπός του Podcast είναι να φέρει πιο κοντά όλους εμάς τους λάτρεις του τρεξίματος, μέσω μιας πολύπλευρης προσέγγισης, με συμβουλές και πληροφορίες για διάφορα θέματα που μας απασχολούν. Προσεγγίζουμε το τρέξιμο μικρών αποστάσεων μέχρι Μαραθωνίου και Υπερμαραθωνίου, βασιζόμενοι σε γνώσεις από προσωπικές εμπειρίες, πολλή μελέτη, συμβουλές απλών δρομέων αλλά και επαγγελματιών που κινούνται είτε έμμεσα είτε άμεσα στον χώρο της δρομικής κοινότητας. Στόχος είναι να γίνουμε ακόμα καλύτεροι και να δώσουμε το κίνητρο και την έμπνευση σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους να ασχοληθούν με το τρέξιμο.

Κλείνοντας θέλω να καταθέσω πως δεν υπάρχει στόχος για έναν άνθρωπο που να μην είναι εφικτός. Θέλει όμως αποφασιστικότητα, ρίσκο και μεγάλη εσωτερική δύναμη για να τα καταφέρει κάποιος. Το κυριότερο συνέπεια, υπομονή και επιμονή και όλα μα όλα είναι εφικτά!! Οι στόχοι είναι για να επιτυγχάνονται, τα όνειρα για να υλοποιούνται και οι κορυφές για να κατακτώνται. Γι’ αυτό, μην σταματάτε να ονειρεύεστε και μην διστάζετε να θέτετε νέους στόχους.

Και όπως λέω και στο τέλος κάθε επεισοδίου Podcast: «Να είμαστε καλά, να είμαστε υγιείς και να κάνουμε πάντα αυτό που αγαπάμε και αυτό που μας κάνει να νιώθουμε καλά».

Γιώργος Σαββίδης
Δρομέας